Odnośnie wpisu numer: 47203

Szanowny Fanie. Myślę, że nie otrzymasz odpowiedzi od władz. Jako zwykły mieszkaniec Susza od kilkudziesięciu już lat, postaram Ci się małe co nieco wyjaśnić.

Jak mawiał Heraklit z Efezu: „Niepodobna wejść dwa razy do tej samej rzeki” – rzeczywistość jest w nieustannym ruchu, a zmiany są nie tylko naturalne, lecz konieczne. Po trzynastu latach marazmu, zaniechań i administracyjnej inercji, nie sposób oczekiwać, że naprawa nastąpi z dnia na dzień. Rzeczy wielkie i małe zresztą też, rodzą się w trudzie, nie w pośpiechu.

Obecne działania Burmistrza wpisują się w długofalową strategię odbudowy instytucjonalnej sprawności i przywracania zaufania społecznego. Każdy etap tego procesu – w tym procedury rekrutacyjne – przebiega zgodnie z obowiązującymi standardami przejrzystości, uczciwości i równego dostępu. Konkursy są ogłaszane publicznie, a kryteria jasno określone. Tu nie ma miejsca na uznaniowość – jest za to miejsce na kompetencje, zaangażowanie i rzeczywistą wolę pracy dla wspólnoty. Myślę, że to co wyrabiał poprzedni włodarz, nigdy się nie powtórzy.

Władze na czele z Burmistrzem zdają sobie sprawę aż nadto, z oczekiwań – szczególnie młodych ludzi i mieszkańców, którzy pragną realnego udziału w przemianie. Nie są to oczekiwania daremne. Jednak – by działają, lecz dla trwałego efektu. Fundamenty nie mogą być stawiane na piasku – muszą opierać się na rzetelności i porządku.

Zmiana trwa. A gospodarze tej zmiany, odpowiadają za to, by jej owoce były nie tylko widoczne, lecz także sprawiedliwie rozdzielone. Myślę też, że powinieneś przejść po Suszu i zobaczyć jak się zmienił wygląd. Jak jest czysto, kwieciście.

„Życie i śmierć są w mocy języka” — o słowach, które rządzą światem

Słowo to broń. Słowo to lekarstwo. Słowo może być jak miecz, który rozdziela, albo jak most, który łączy. Przysłowie biblijne „Życie i śmierć są w mocy języka, a kto go lubi, ten spożyje z niego owoc” niesie w sobie prawdę równie starą, co ludzkość. Platon pisał, że „myślenie to rozmowa duszy z samą sobą” — a więc zanim wypowiemy słowo do drugiego człowieka, najpierw rozbrzmiewa ono w naszym wnętrzu.

W czasach przedwyborczych, gdy Polska raz jeszcze wstrzymuje oddech, przygotowując się na głosowanie, język staje się narzędziem szczególnej mocy. Polityczne debaty, kampanie, slogany i przemówienia to nic innego jak bitwa na słowa — czasem puste, czasem gorące, czasem prawdziwe. A jednak każde z nich zostawia ślad. Jak zauważył Seneka: „Słowa są zwierciadłem duszy”. Kiedy z ust lidera wypływa gniew, pogarda, cynizm — słyszymy nie tylko jego poglądy, lecz czujemy także temperaturę jego wnętrza.

Ezop, starożytny bajkopisarz, w jednej ze swych przypowieści opisał ucztę, na której podano język — najpierw jako największy przysmak, później jako największe przekleństwo. „Dlaczego ten sam język raz jest najlepszy, a raz najgorszy?” — zapytał gospodarz. Na co Ezop odpowiedział: „Bo to, co nim mówimy, może leczyć lub zabijać, wznosić lub poniżać, jednoczyć lub dzielić”.

W Polsce dziś — podobnie jak w wielu innych demokracjach — nie toczy się tylko walka o władzę. Toczy się walka o opowieść. Kto opowie lepszą historię o tym, kim jesteśmy jako naród, ten będzie rządził. A język jest narzędziem tej narracji. To nim tworzy się wroga lub brata, to nim buduje się wspólnotę albo mur.

W czasach chaosu warto więc powrócić do prostych mądrości. Do pytania, które stawiali stoicy: czy to, co mówię, jest prawdziwe, potrzebne i dobre? I do przypomnienia, że choć słowo wydaje się lekkie, to jego skutki mogą być cięższe niż kamień.

Niech więc przed wyborami nie zaćmi nam oczu slogan, nie zwiedzie gładka fraza. Niech język będzie nie tylko narzędziem perswazji, ale też lustrem sumienia. Bo jak mawiał Epiktet: „Dwie rzeczy czynią człowieka: jego czyny i jego słowa”.

Odnośnie wpisu numer: 47165

Ależ Was boli, że dzieci z wiejskich szkół mają piękne sale gimnastyczne.

Czy zdaje Pan sobie sprawę jaki jest koszt dowożenia dzieci do szkół? Jaka to byłaby zmiana dla tych dzieci? Nowi nauczyciele, nowe środowisko.

Rok rządów nowej Pani Burmistrz, a bałagan jak na targu. Jedynie selfiaczki z każdym po kolei się zgadzają. I wszystko zrzucane na kark tego, że poprzedni burmistrz narobił bałaganu.

Ta Pani powinna dalej nauczać religii a nie pchać się na stanowisko osoby zarządzającej gminą, bo [...] nie ma żadnych pomysłów na polepszenie stanu gminy, oprócz podnoszenia opłat mieszkańcom.

Odnośnie wpisu numer: 47112

Oooo, w końcu ktoś napisał prawdę.
Zatrudniają w urzędzie jak chcą, a tak dobrze miało być dla młodych i dla mieszkańców, a się okazuje, że w Suszu nie ma wykształconych kompetentnych ludzi, takie burmistrz ma zdanie o swoich wyborcach skoro musi zatrudniać ludzi z tak daleka.
Nawet na sprzątaczkę (SOK) jest ktoś z góry ustawiony, a ludzie chodzą i błaznów robią z siebie na konkursy.
Na fotki na rynku jest czas, ale na dopilnowanie przetargu na ogromne pieniądze to już go zabrakło...

Przy otwieraniu Internetu pojawia się reklama SZYMONA HOŁOWNI.
Hmmmm...
Oby dała podobne efekty jak przy reklamie MICHAŁA MŁOTKA na stanowisko Burmistrza Miasta Iławy. Potężne benery na blokach nie przyniosły oczekiwanego skutku.

Odnośnie wpisu numer: 47112

Okazuje się, że ani w mieście Susz ani w Gminie Susz nie ma ani jednego porządnego kandydata aż na 3 główne stanowiska: CSiR, ZUK i SOK. Wszyscy to koledzy albo Pana Marcina Mądrego (ZUK i CSiR) albo Pani wice Dwórznik (SOK).
A miało być tak pięknie i uczciwe. Jest - praca dla swoich albo obcych.
Mądry Wybór.

Odnośnie wpisu numer: 47155

Kilka podstawowych pytań. Jak pan od promocji gadżetów może zarządzać sprawnie gminą?
Jakie ma przygotowanie do zarządzania zespołem ludzkim, milionowymi zadaniami i inwestycjami publicznymi?
Gdzie był kierownik tego referatu w urzędzie miasta i gminy, który przegapił termin 30 dni na ogłoszenie przetargu?
Winę ponosi Burmistrz Marcin Mądry, ale sam winowajca w przypływie tchórzostwa - zgania na pracownika. Wstyd i brak odpowiedzialności.

Odnośnie wpisu numer: 47184

Oprócz odpowiedzialności karnej - jest jeszcze odpowiedzialność cywilna urzędnika.
Urzędnik powinien ponieść odpowiedzialność majątkową, jeśli działając z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa wyrządził szkodę (art. 417 i 417¹ Kodeksu cywilnego oraz ustawa o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa).

Warto głęboko pamiętać jeśli Polakiem jesteś.

Dziś 12 maja to rocznica:
- śmierci Józefa Piłsudskiego;
- zamachu Majowego dokonanego przez Piłsudskiego
- śmierci Antoniego Gierszewskiego, wielbiciela Piłsudskiego
- śmierci Władysława Andersa, również w sercu Antoniego Gierszewskiego

Ostatnia wola jaką w ostatnich dniach życia napisał Marszałek:

"Nie wiem czy nie zechcą mnie pochować na Wawelu. Niech! Niech tylko moje serce wtedy zamknięte schowają w Wilnie gdzie leżą moi żołnierze co w kwietniu 1919 roku mnie jako wodzowi Wilno jako prezent pod nogi rzucili. Na kamieniu, czy nagrobku wyryć motto wybrane przeze mnie dla życia: "Gdy mogąc wybrać, wybrał zamiast domu Gniazdo na skałach orła, niech umie spać, gdy źrenice czerwone od gromu. I słychać jęk szatanów w sosen zadumie. Tak żyłem". A zaklinam wszystkich co mnie kochali sprowadzić zwłoki mojej matki z Sugint Wiłkomirskiego powiatu do Wilna i pochować matkę największego rycerza Polski nade mną. Niech dumne serce u stóp dumnej matki spoczywa. Matkę pochować z wojskowymi honorami ciało na lawecie i niech wszystkie armaty zagrzmią salwą pożegnalną i powitalną tak by szyby w Wilnie się trzęsły. Matka mnie do tej roli jaka mnie wypadła chowała. Na kamieniu czy nagrobku Mamy wyryć wiersz z "Wacława" Słowackiego zaczynający się od słów: "Dumni nieszczęściem nie mogą". Przed śmiercią Mama mi kazała to po kilka razy dla niej czytać".

Odnośnie wpisu numer: 47184

Wiceburmistrz Iławy Krzysztof Portjanko do dymisji! Wpłynęła petycja dotycząca zaniedbania.
Po utracie przez samorząd Miasta Iławy dotacji w wysokości 3,5 mln zł na wyczekiwaną przez mieszkańców budowę ul. Jagiełły [przeoczenie terminu ogłoszenia przetargu] wielu iławian daje wyraz swojemu rozgoryczeniu, a nawet złości.
Jeden z mieszkańców poszedł dalej i złożył w Urzędzie Miasta w Iławie petycję z żądaniem odwołania zastępcy burmistrza ds. inwestycyjnych.

Odnośnie wpisu numer: 47173

Prawo jest jednoznaczne. Pytanie tylko, czy będzie egzekwowane?

Niedopełnienie obowiązków przez urzędnika to przestępstwo.
To sytuacja, gdy funkcjonariusz publiczny nie podejmuje określonego działania, mimo że był obowiązany to uczynić albo czyni to w sposób wadliwy.

KODEKS KARNY
Artykuł 231, paragraf 1:
Funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Katastrofa gospodarcza Polski trwa! Aż o 70% mniej aut wyprodukowano w Polsce w 1. kwartale 2025 (rdr), a w samym marcu produkcja wynosiła tylko 20% z marca ubiegłego 2024 roku. Już od lipca 2024 każdy miesiąc to spadek o co najmniej 50%.
Powód: silne powiązanie polskiego przemysłu z Niemcami, które same mają kryzys, przez to zamykane są kolejne zakłady. Do tego eksport baterii do elektryków z Polski spadł w 2024 o 50%.

Parlament europejski zatwierdził całkowity zakaz płacenia gotówką w operacjach powyżej 10 tys. euro.
Przy 3 tys. trzeba będzie wykazać się w UE dowodem osobistym.

Wiceszefowa MEN Katarzyna Lubnauer we wpisie internetowym (Twitter) zacytowała nieistniejące przepisy prawa karnego, bo zamiast sprawdzić w oficjalnych źródłach, zapis wygenerowała z pomocą czatbota sztucznej inteligencji (AI), który popełnił oczywisty błąd.

Odnośnie wpisu numer: 47165

Panie Stanisławie!
Do tego trzeba jeszcze dodać jedną z pierwszych oczyszczalni ścieków w powiecie, piękny dom przedpogrzebowy, amfiteatr, siedzibę PUk-u, tereny inwestycyjne przy ul. Kolejowej, wyremontowane świetlice, zamknięcie wysypiska w Pławtach i wiele remontów dróg, gdzie jeszcze nie było unijnych pieniędzy.
Ale cóż... Mieszkańcy woleli rozrywkę disco-polo i zjeść z ręki Ryszczuka kawałek pieczonego świniaka - niż rozwój Kisielic.

O wybrakowanym tworze z neurolingwistyki, któremu pomyliły się stosunki. Gładkość mózgu przeniesiona na język.

Był sobie kiedyś Stworzeń. Nie zwierzę, nie człowiek, lecz coś pomiędzy – wybrakowany produkt warsztatu, w którym neurolingwistyka spotkała się z polityką. Jego mózg był gładki jak lustro władzy – żadnych zwojów, żadnych wątpliwości. Wszystko odbijało się od niego z powrotem jako slogan, hasło, fraza bez znaczenia.

Stworzeń przemawiał często, lecz nigdy głęboko. „Naród zasługuje na prawdę!” – krzyczał, lecz sam nie wiedział, co to znaczy. Jego język, jak u Ezopa lis, był zwinny, lecz nie do końca uczciwy. Mieszał stosunki przyczynowe z towarzyskimi, interesy własne z interesami publicznymi, a rzeczywistość z narracją, wierzył, że państwo istnieje, by utrwalać jego obecność w telewizji.

Sokrates mówił: „Wiem, że nic nie wiem.” Stworzeń natomiast mawiał:
„Wiem, bo przeczytałem w memie i usłyszałem w sondażu.” Platon marzył o filozofie-królu, lecz u nas władzę często obejmuje król memów, filozof selfie, esteta prowizorki. W takim państwie prawda jest niewygodna, bo nie klika się dobrze. Wypiera ją forma – gładka, błyszcząca jak skóra węża. A przecież Demokryt już ostrzegał: „Lepiej jest rozumieć trochę rzeczy głębiej, niż wiele powierzchownie.”

Stworzeń nie znał głębi. Poruszał się po powierzchni słów jak po lodzie – szybki, śliski, bezkarny. Gdy mówił o „dobru wspólnym”, miał na myśli słupki. Gdy mówił o „tradycji”, myślał o reklamie. Gdy mówił o „wartościach”, wertował sondaże.

Wreszcie zebrały się zwierzęta (bo ludziom już się nie chciało) i zapytały: – Stworzeniu, dlaczego mówisz tak dużo, a nie wiadomo, co mówisz?

Na co Stworzeń, nie tracąc rytmu, odparł: – Bo to nie słowa są ważne, lecz kto je wypowiada i gdzie je udostępnia.

– Stworzeniu, czemuż wciąż mówisz o prawdzie, a sam się z nią mijasz?

Na to Stworzeń, z uśmiechem, który zna wyniki badań fokusowych, odparł: – Bo prawda to nie fakt, to przekaz. A przekaz mam opanowany lepiej niż Konstytucję.

I wtedy odezwał się stary Diogenes, który jeszcze żył w beczce gdzieś pod Sejmem: „W ciągu życia spotkałem wielu polityków. Żadnego z nich nie szukałem z latarnią, bo ich było zawsze pełno. Szukałem człowieka.”

Ale człowiek dawno już zniknął pod warstwą PR-u, spinów, fraz i narracji.
Został tylko Stworzeń. Gładki. Gotowy do cytowania samego siebie. Wieczny. A wyobraźnia, w królestwie Stworzenia, została zastąpiona przez narrację.

Odnośnie wpisu numer: 47149

Kto konkretnie za tę niekompetencję teraz odpowie?
Kto poniesie konsekwencje?
Jakiego rodzaju powinno być rozliczenie?

Nie tylko nasze lokalne "resortowe dzieci" są przewidywalne do bólu.
Debata kandydatów w Telewizji Republika.
Wszystkie bolszewickie i neo-bolszewickie figurki rzucają się do gardła wyłącznie prawicowemu Karolowi Nawrockiemu i najbardziej chcą się dowiedzieć o czym rozmawiał i co ustalał z amerykańskim prezydentem Trumpem w Gabinecie Owalnym Białego Domu.

🤣 🤣 🤣

„Człowiek rodzi się głodny.” Nie tylko mleka i dotyku, ale też sensu, bezpieczeństwa, uznania, przynależności. Te głody, dziedziczone i nabyte, są jak żywioły. Bez formy, bez końca, bez gwarancji nasycenia. Niektóre z nich to echo ewolucji, inne – wytwory społeczeństwa, kultury, mediów. I właśnie dziś, w Polsce roku 2025, żyjemy w czasie inflacji pragnień, a nie w epoce ich spełnienia.

Młodzi ludzie nie głodują chleba – głodują znaczenia. Przeciążeni treściami, ale niedożywieni sensu. Starsze pokolenia – zmęczone transformacją – głodują stabilności i uznania. Wszyscy – bez wyjątku – jesteśmy samotni wobec tego głodu. Bo jak pisał Heraklit: „Wszystko płynie.” Zmienność stała się normą, ale nie nauczyliśmy się w niej oddychać.

Dziś pragnienia są projektowane – przez reklamy, przez narracje polityczne, przez kulturę sukcesu. Głód nie powstaje już tylko z braku, ale z porównania. Ktoś ma więcej – więc i ja powinienem. Ktoś wygląda lepiej – więc ja też muszę. Nieprzerwany deficyt tożsamości, piękna, celu. I choć żyjemy w najbogatszym okresie historii Polski – to statystyki depresji, lęków, samotności nie pozostawiają złudzeń: głód nie zniknął. Zmienił tylko kostium.

Protagoras twierdził, że „człowiek jest miarą wszystkich rzeczy”. Ale dziś człowiek gubi się w miarach, które nie należą do niego. Kiedyś wystarczyło być dobrym ojcem, matką, sąsiadem. Dziś trzeba być marką osobistą, produktywnym, fit, uważnym i zawsze w formie. Niezaspokojenie staje się normą. Czy to jeszcze rozwój, czy już uzależnienie?

W Polsce odbija się to w wielkiej osi napięcia: między potrzebą tożsamości a potrzebą zmiany. Jedni karmią się hasłami o wielkiej przeszłości i narodowej wyjątkowości. Inni szukają przyszłości w liberalnych modelach Zachodu. Ale niezależnie od strony – głód ten sam: poczucia sensu, zakorzenienia, wpływu. A przecież – jak pisał Epiktet – „Nie rzeczy nas niepokoją, lecz nasze o nich sądy.”

Głód przestaje być biologiczny – staje się polityczny, ekonomiczny, duchowy. I choć partie, influencerzy i media prześcigają się w oferowaniu gotowych „pokarmów” – wartości, wizji, obietnic – to wciąż mało kto uczy, jak odróżniać głody prawdziwe od sztucznych.

Ezopowa przypowieść o wilku i psie – ta, w której wilk odrzuca pełną miskę, widząc ślad obroży na szyi psa – nigdy nie była bardziej aktualna. Polska dziś też musi wybierać: czy pełnia bezpieczeństwa w zamian za swobodę myślenia? Czy wolność mylona z chaosem, czy porządek okupiony kontrolą?

Ostatecznie jednak człowiek – ten starożytny i ten dzisiejszy – zostaje sam ze swoim wnętrzem. Z pytaniem: czy to ja rządzę moimi pragnieniami, czy one rządzą mną? Może największą dojrzałością nie jest wszystkie głody zaspokajać, ale nauczyć się, które warto karmić, a którym pozwolić odejść – jak przeterminowane sny.

Odnośnie wpisu numer: 47154

Bzdury.
Tak czysto jak jest obecnie w Kisielicach to przez ostatnie dwie kadencje tak nie było... Lata poprzedniego burmistrza Rafała Ryszczuka to lata stracone i zastój w rozwoju...
Jedynie co pozostało to wspomnienia po Panu Tomaszu Koprowiaku, który zrobił kosmiczny postęp ściągając środki unijne na podłączenie do sieci miejskiej całego miasteczka. Ponadto piękna promenada, boiska orliki, biogozownia, prąd z wiatraków.
A dorobek Ryszczuka to... ławeczka i fontaneczka, no i te wyludnianie się miasteczka... Dramat.
Po co były budowane sale gimnastyczne przy szkołach w Goryniu i Łęgowie przy szalonym spadku demografii...? W klasie trzeciej raptem czworo dzieci. Wiadomo, że z racji ekonomii te szkoły muszą być zamknięte... Kto ponosi konsekwencje finansowe za tak złe decyzje i wyrzucanie pieniędzy w błoto, no kto?

Sprzedam działkę rekreacyjną.
Tel. 662-582-054.

Co chce ukryć Ministerstwo Infrastruktury oraz GDDKiA w sprawie wyboru przebiegu drogi ekspresowej S5 na odcinku Ostróda - Iława - Grudziądz?

Z uwagi na odmowę udzielenia informacji przez ministerstwo i oddział GDDKiA [...], bez wskazania podstawy prawnej odmowy jej udzielenia, WZYWAM Ministerstwo Infrastruktury do USUNIĘCIA NARUSZENIA PRAWA KONSTYTUCYJNEGO wobec mnie, zawartego w art. 61 Konstytucji RP.

W przypadku braku usunięcia skieruję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Za usunięcie uznam podanie mi informacji, o które prosiłem dwukrotnie. Prawo do takiej informacji wynika wprost z Konstytucji, a sprawa jest o bardzo dużej wadze dla lokalnej społeczności.

Z uwagi na brak informacji dla mieszkańców w sprawie sposobu wybierania wariantu drogi ekspresowej S5, prosiłem o link lub kopię dokumentów:
• Studium-techniczno-ekonomiczno-środowiskowe (STEŚ)
• Analiza wielokryterialną ZOPI
• i/lub innych, mogących pokazać metodologię, algorytmy wyboru wariantu preferowanego.

Te dokumenty są już dostępne, co jasno wynika ze sposobu procedowania opisanego na stronach rządowych i w lokalnych mediach. Zamiast tych informacji, dostałem pisma dotyczące treści pobocznych, luźno powiązanych z tematyką zapytania.

Być może brak odpowiedzi wynika z niezrozumienia pytania, więc wyjaśnię w szczegółach:
• GDDKiA wybiera wariant preferowany, który jest punktem odniesienia dla przyszłych prac nad przebiegiem drogi ekspresowej.
• Wariant preferowany wybierany jest poprzez analizę wielokryterialną.
• Analiza wielokryterialna ma założenia i proces porównywania różnych czynników.
• Droga ekspresowa jest konstruktem, który zmienia życie mieszkańców w perspektywie dziesięcioleci.
• Mieszkańcy mają prawo znać założenia i proces, który prowadzi do zmian w ich życiu.
• O te założenia i proces pytam.

Z uwagi na to, że "w chwili obecnej w GDDKiA nie ma ujednoliconej metody wykonywania analizy wielokryterialnej" i taka analiza "opiera się na wiedzy eksperckiej zespołu projektowego", proszę uprzejmie o informację: którą z metod analizy wybrał zespół projektowy i w jaki sposób została przeprowadzona?

Jak zostało przeprowadzone przypisanie wag? Potrzebne są szczegóły wybranego podejścia analiza wielokryterialnej MCE. Czy i w jaki sposób były normalizowane te wartości? Chodzi mi o informacje, dzięki którym społeczeństwo będzie mogło prześledzić i zweryfikować procedurę wyboru wariantu preferowanego. [...]

Wezwanie i szczegóły zapytania podaję do wiadomości lokalnym mediom i osobom zainteresowanym przebiegiem drogi ekspresowej S5.

O żółwiu i pawiu, czyli przypowieść o władzy i przemijaniu. Na temat zbliżających się wyborów prezydenckich.

W dawnych czasach, gdy zwierzęta mówiły ludzkim głosem, żółw i paw rywalizowali o władzę nad leśną polaną. Paw, pyszniąc się piórami i donośnym krzykiem, obiecywał nowy porządek – pełen blasku, rozmachu i poklasku. Żółw zaś, powolny i ostrożny, mówił o potrzebie rozwagi, pokory i wytrwałości.

Leśne stworzenia z początku uległy urokowi pawia. Lecz czas mijał, barwy piór bladły, a głos stawał się coraz bardziej pusty. Paw zapomniał, że choć jego pióra świecą dziś, jutro może je zgubić. Żółw, choć wyśmiewany, szedł dalej, krok za krokiem, wierny swoim słowom.

W końcu zebrała się Rada Lasu, by znów wybrać przewodnika. I wtedy sowa, najmądrzejsza ze wszystkich, rzekła:„Albowiem ludzie nie wszystko mogą i żaden człowiek nie jest nieśmiertelny – tak też i wy, zwierzęta, powinniście pamiętać, że żadna władza nie trwa wiecznie. Wybierajcie nie tego, kto najgłośniej krzyczy, lecz tego, kto umie słuchać.”

Już Heraklit z Efezu mówił: „Panta rhei” – wszystko płynie. Żadna forma rządów, żaden przywódca, żadna partia nie może zatrzymać biegu czasu i zmienności ludzkich spraw. Dzisiejszy triumf bywa jutrzejszym upadkiem. Platon ostrzegał, że „największym złem jest rządy sprawować bez sprawiedliwości”, a stoicy, jak Marek Aureliusz, przypominali: „Nie bądź pyszny, bo wszystko jest chwilowe.”

W kontekście ostatniej prostej wyborów prezydenckich w Polsce (18 maja i 1 czerwca) te słowa brzmią wyjątkowo donośnie. Obywatel – jak zwierzęta na polanie – ma wybór. Może ulec spektaklowi, pięknym piórom, głośnym hasłom. Albo – może sięgnąć głębiej, wybrać rozwagę nad emocją, cierpliwość nad krzyk.

Niech przypowieść o żółwiu i pawiu przypomni, że władza to nie łup do zdobycia, lecz odpowiedzialność do uniesienia. A wybory nie są końcem – są początkiem.

Odnośnie wpisu numer: 47112

Piękne podsumowanie pierwszego roku nowego burmistrza w Suszu.
Dwóch dyrektorów kultury w SOK i utrata ogromnych 3 dotacji na drogi.
Wybraliście mądrze! 😀😀😀
Mądry wybór? Na drugi raz nie kierujmy się tylko nazwiskiem 😂

Najzabawniejsze jest tłumaczenie burmistrza Marcina Mądrego.
Biedny Marcinek i fani: zdarza się, nie myli się tylko ten kto nic nie robi...
Weź Ty chłopie wróć na produkcję.

Czy ktoś pilnuje kisielickiego obejścia?
Bo jeszcze trochę to zarosną trawą i krzakami, że nie będzie nic widać.
Wcześniej tego nie było, teraz trawa po kolana.

Odnośnie wpisu numer: 47142

Jeśli się rozchodzi o pytanie, kogo teraz wybrać na przewodniczącego [Rady Miejskiej w Iławie] to widzę postać znaną. Ona obrotowa, wygadana, choć czasem aż za wiele, to jednak Ewa Jackowska. [...]

Co za trio niewypałów rządzi w ratuszu iławskim!
Jak można po otrzymaniu ogromnych rządowych dotacji w milionach złotych na budowę dróg lokalnych [...] PRZEGAPIĆ termin ogłoszenia przetargu wykonawczego...?!
Czy tak wygląda "młodość" i "powiew świeżości"...?!
Mentalni gówniarze z Facebooka i dyplomatołki MBA nie mają pojęcia o pracy publicznej i odpowiedzialności.
Kto uzupełni brakujące kwoty i zapłaci teraz stracone 3,5 miliona złotych w budżecie miasta Iławy?
Dlaczego trojgu burmistrzom radni płacą 3 pensje maksymalne...?!
Luuuuuudzie kochani! Porażka całościowa!

W świecie pełnym cenzury pośredniej, hejtu i nieustannego oceniania, mówienie wprost bywa ryzykowne. Czasem to, co najważniejsze, musi być wypowiedziane… między wierszami.

Czym jest mowa ezopowa? To sposób mówienia poprzez metafory, przypowieści, symbole – gdy prawdy nie można lub nie warto mówić dosłownie. To styl Ezopa, ale też Orwella, Banksy’ego i twórców „Black Mirror”.

Platon pisał: „Nie każde słowo można powiedzieć każdemu.”
Sokrates: uczył przez pytania, nie wykłady.
Banksy: maluje na murach to, czego nie wolno krzyczeć na ulicach.
Internetowe memy: mówią prawdę pod płaszczem żartu.

Dziś, gdy słowo może być bronią albo… dowodem w sądzie – to właśnie język ezopowy to tarcza i miecz wolnych umysłów. Jak pisał Seneka: „Kiedy nie możesz powiedzieć prawdy otwarcie, mów ją przez symbole.” Czy to ucieczka? Nie. To sztuka. Bo nie wszystko trzeba mówić wprost, by być zrozumianym.

W pewnym sensie język ezopowy nie jest jedynie reliktem przeszłości, ale żywą i potrzebną formą komunikacji. Chroni nie tylko mówiącego, ale także słuchacza – zmusza go do myślenia, interpretacji, wyjścia poza powierzchnię słów.

Zatem: czy warto się posługiwać językiem ezopowym? W świecie pełnym hałasu – tak. Bo jak mawiał Heraklit: „Natura kocha się ukrywać”. A wraz z nią – prawda.

Rośnie bardzo groźny efekt wyborów prezydenckich: całkowita zapaść budżetu państwa polskiego. Dodatkowo Komisja Europejska wstrzymała się z reakcją do wyborów - wiadomo, żeby nie pogrążyć Trzaskowskiego i PO z uruchomieniem procedury nadmiernego deficytu. Deficyt 2024 i 2025 > 6% PKB, dług=57,8% PKB. Będą mega cięcia. Po kawałku rozwalają Polskę.

Trzaskowski z najgorszym wynikiem poparcia od początku kampanii. A poparcie dla Nawrockiego wzrosło o 2%. No i co?
- służby z rozkazem, żeby znaleźć jakiekolwiek haki, szybko,
- media, z niemieckimi na czele, nakręcają negatywną kampanię.
Tak budowali władzę na Białorusi i w Moskwie.

Agencja Rozwoju Przemysłu chwali się, że "uratuje" Rafako: zostanie uruchomiona produkcja zbrojeniowa. A co z kluczowym know-how budowy kotłów dla energetyki? Przepadnie. Tak jak polska produkcja generatorów we Wrocławiu, turbin w Elblągu i transformatorów w Łodzi. Celowe kasowanie potencjału. Trzymają za gardło, krzyczą o ratunku i zaciskają pięść zaduszając. Skurwysyny.

Fundacja Instytut Bezpieczeństwa Narodowego ostrzega: szereg osób zajmujących stanowiska w rządzie Tuska w przeszłości związanych było z fundacją "German Marshall Fund" - której projekty i granty mają budować soft power Niemiec. Tak stworzono stronnictwo niemieckie. Jak w czasach rozbiorów. Tymczasem fundacja IBN wymienia członków rządu powiązanych z fundacją "German Marshall Fund", która oficjalnie rzekomo promuje interesy transatlantyckie. Jednak pod tą przykrywką realizuje strategiczne interesy Niemiec. Podobnie jak "ekolodzy" realizują interesy Niemiec i Rosji. To wyjaśnia identyczne cele rządów. To niebezpieczna sytuacja. Donald Tusk, Friedrich Merz, Władymir Putin - to ta sama drużyna.

Bezrobocie strefy euro wzrosło do 6.2%. W tym np. Hiszpania aż 10.9%. Na drugim biegunie Niemcy 3.5%. Wysysają strefę euro z potencjału. I narzucają "zieloną politykę" rujnowania europejskiej gospodarki. Polska pod rządami Tuska/Trzaskowskiego skończy jak Hiszpania.

Groźny dla Polski przykład zamordyzmu u sąsiada. Prawicowa AfD została uznana w Niemczech za organizację skrajnie jaką? Ekstremistyczną! Niemieckie służby specjalne nie mają zarzutów dla CDU, która razem z Putinem zbudowała Nord Stream, której zakupy w Rosji i sprzedaż komponentów (np. budowa poligonu za Moskwą albo dostawy silników Siemens na okupowany Krym) pozwoliły Putinowi zbudować armię. Albo Zieloni i niszcząca Europę zielona ideologia. Nie mówiąc o groźnej ideologii LGBT czy wewnętrznym ekstremizmie muzułmańskim.

Odnośnie wpisu numer: 47119

A zatem jaki będzie teraz scenariusz wydarzeń w Radzie Miasta Iławy?
Kto zostanie wybrany na Przewodniczącego Rady?
Jakie są propozycje?
Czy nastąpi zmiana dotychczasowego układu rządzącego Nowa Lewica Kopaczewskiego i PiS Brzozowskiego?
A może powstanie nowa koalicja? Lewica Kopaczewskiego i PO Młotka?

Odnośnie wpisu numer: 47133

Droga Olu, niejakim dyshonorem jest dla mnie, łączenie mojego tekstu z tym człowiekiem. Se-tak-myślę, że nie do końca zrozumiałaś mój tekst, więc napiszę go w innej formie.

W czasach, gdy granice znów stają się symbolami lęku, a mury — fizyczne i mentalne — rosną szybciej niż drzewa, warto przypomnieć sobie stare, mądre powiedzenie: „Budujcie mosty, miast murów”. To przesłanie nie jest nowoczesnym hasłem z kampanii społecznej. To echo głębokiej, uniwersalnej prawdy, którą głosili już antyczni myśliciele.

Sokrates przypominał: „Nie żyjemy dla samych siebie, lecz we wspólnocie z innymi.” A Epiktet dodawał: „Nie rzeczy same nas niepokoją, lecz nasze wyobrażenia o nich.”

Pozwolę sobie coś napisać duchu bajek Ezopa. Można tę ideę ująć prostą przypowieścią. O żółwiu i jaskółce.

Żółw zbudował wokół siebie mur z błota i kamieni. Bał się wszystkiego, co obce. Jaskółka, swobodna i otwarta, codziennie przelatywała nad jego domem, witając każde stworzenie śpiewem. „Zbuduj most, nie mur” — radziła. Gdy przyszła powódź, mur żółwia runął. Jaskółka jednak wróciła z innymi ptakami i wspólnie pomogły żółwiowi zbudować tratwę. Wreszcie odważył się spojrzeć dalej niż własna skorupa.

To metafora dzisiejszych społeczeństw. Żyjemy w świecie, który bardziej potrzebuje rozmowy niż izolacji, bardziej empatii niż strachu.

Tak więc, droga Olu, mury dają złudne poczucie bezpieczeństwa, a mosty wymagają odwagi, ale to one łączą, leczą i otwierają nowe drogi. Na murach można zawiesić flagi. Ale to po mostach przechodzi przyszłość.

Odnośnie wpisu numer: 47112

Odnośnie lokalnego podwórka kulturalnego.
Np. odpowiednik iławskiego ICK, czyli MOK w Lubawie w krótkim czasie zorganizował arcyciekawe spotkania z aktorami Danielem Olbrychskim, a także Michałem „Miśkiem” Koterskim. W maju recitale gwiazd - Krystyny Prońko, a także Anny Dereszowskiej (a zobaczcie jeszcze jakie będą mieli atrakcyjne Dni Lubawy w wakacje).
Doszło do tego, że po „oddech kultury” musimy z Iławy jeździć do Lubawy, bo w Iławie to można na ławeczce w parku posiedzieć i na samochody się pogapić...

Odnośnie wpisu numer: 47098

Twoje "budujmy mosty" niestety od razu kojarzy mi się, i chyba nie tylko mi, z jak zawsze kłamliwą kampanią wyborczą z czasów pierwszego rządu Donalda Tuska [2017-2011].
Wybacz.

Trzaskowski wciąż męczy flagę!
W Nowym Mieście Lubawskim opowiadał o biało-czerwonej i...
Bitwie pod Grunwaldem, która rzekomo miała się tutaj odbyć...
:-D)
Co za matoł!
Ale co za kretyn napisał matołowi taki debilizm na ściągawce...?!

"Będą próbować tego w Polsce, uważajcie na Tuska".
Skandal w Rumunii.
Fikcyjne miliony zmarłych na listach wyborczych [wyborców].
[...] Koalicja Donalda Tuska będzie próbować tego samego w Polsce. [...]
To taka sama partia lewackich zauszników brukselskich, czyli Berlina.

W świecie pełnym informacji, filtrów i algorytmów zapominamy, że każda wiedza zaczyna się od prostego aktu: uznania, że COŚ jest.

Platon nazywał to pistis – wiarą, która leży u podstaw zrozumienia. Arystoteles twierdził, że zanim cokolwiek zrozumiemy, musimy najpierw w to uwierzyć.

Dziś, gdy rzeczywistość miesza się z iluzją, ten pierwszy krok – wiara w to, co realne – jest ważniejszy niż kiedykolwiek. Jak pisał Seneka: "Nie dlatego nie podejmujemy się rzeczy trudnych, że są trudne, lecz dlatego, że się ich nie podejmujemy, stają się trudne."

W epoce sztucznej inteligencji i rozszerzonej rzeczywistości, granica między tym, co realne, a tym, co wytworzone, zaciera się. Tym bardziej potrzeba nam świadomości, że każde poznanie – nawet najbardziej racjonalne – opiera się na pierwotnym akcie: na przyjęciu czegoś jako istniejącego. W tym sensie wiara, jako „prosta myśl”, nie jest naiwnością, lecz punktem wyjścia dla wszelkiego ludzkiego rozumowania.

Może więc czasem warto zaufać. Bo wiara to nie słabość. To siła, od której wszystko się zaczyna.

Odnośnie wpisu numer: 47093 46959

A nie mówiłem, że dojdzie do ogromnej niespodzianki podczas głosowania tajnego...!

Odnośnie wpisu numer: 47064

Czy mamy dwóch dyrektorów?
Pytanie o sytuację w Suskich Ośrodku Kultury (SOK) w Suszu.
Sąd Pracy nakazał przywrócić do pracy poprzedniego dyrektora Pana Pancera, zwolnionego bezprawnie przez Burmistrza Mądrego.
I jaki widok się wyłania?
Obsadzanie stanowisk przez fikcyjne konkursy.
Bezprawnie pobieranie diet przez Burmistrza Mądrego jako radnego Rady Miejskiej w poprzedniej kadencji. Czy pieniądze zostały zwrócone?
Może ktoś powiedzieć co się wyprawia w Suszu?
Mieszkańcy Susza z papierami nie mają szans w ustawianych konkursach. Czy z obiecanych inwestycji cokolwiek ruszyło? Gdzie podziały się zdjęcia z odwołanym ministrem Ziejewskim?